O MpDC pon de manifesto as reiteradas vulneracións dos dereitos civís por parte das administracións

Os Dereitos Humanos constitúen a base da nosa sociedade e axudan a garantir que todas as persoas teñan unha vida digna. Por definición, o concepto de dereitos humanos é universal e igualitario, inherente a todas as persoas, irrevogable, inalienable, intransmisibles e irrenunciable.

O Movemento polos Dereitos Civís traballa día tras día para que los cidadáns gocen de liberdade e igualdade ante a sociedade. Os Dereitos Civís son dereitos concedidos polas nacións dentro dos seus límites territoriais, mentres que os Dereitos Humanos son dereitos que a persoa ten ao nacer.

Desde o Movemento crese que aquí está o problema. As administracións son as primeiras que cara ao público defenden, apoian e loitan polo recoñecemento dos dereitos das persoas, pero a súa vez son as primeiras que abusan e vulneran estes dereitos.

O dereito á intimidade das persoas é un dos máis violados por parte das administracións sen que haxa ningún tipo de rectificación ou corrección. A colocación ilegal de cámaras de videovixilancia nas cidades é un dos alicerces do abuso a intimidade que levan a cabo todos os concellos, con total impunidade e liberdade. Avogando pola seguridade o que realmente fan coa súa colocación indebida é controlar aos cidadáns, cando a súa función consiste en gravar os monumentos con un alto risco de vandalismo. Ademais existe tamén o problema de saber que se fai exactamente coas imaxes, onde se gardan? Durante canto tempo? Quen o controla?

Cando o MpDC busca a resposta a estas cuestións o dereito de acceso vese vulnerado, ben pola ausencia de resposta das institucións, ben porque estas eluden o tema das solicitudes escudándose nunha cuestionábel confidencialidade. Un exemplo recente da violación ao dereito de acceso é o protagonizada por Unión Fenosa cando, despois dun ano de loita e a mediación da AEPD, o Movemento conseguiu os documentos de voz tantas veces solicitados polas vías legais e perceptivas a tal fin.

O dereito á protesta pacífica, como arma de presión para conseguir mellorar as condicións laborais ou simplemente reclamar grantías de futuro nos postos de traballo, é un dos dereitos menos respetados. As empresas abusan dos seus traballadores, coaccionándoos, amenizándoos, sen teren en conta os seus dereitos naturais. Ás presións dos empresarios únese ademais unha actitude cada vez máis represiva das autoridades e dos Corpos e Forzas de Seguridade do Estado que actúan moitas veces con cargas desproporcionadas contra os manifestantes.

Por último, o MpDC quere lembrar que o dereito de igualdade ante a lei aínda esta moi lonxe de ser unha realidade na nosa sociedade. Continúan a existir privilexiados para os que a lei non lles inflúe e outros que sofren un continuo acoso por parte das administracións.

Aínda queda un longo camiño por recorrer para chegar a vivir nunha sociedade na que o respeto dos Dereitos Humanos sexa o natural.