Escoitar a Galicia

Certamente sendo pequeno non era consciente do gran privilexio que supón pertencer a unha terra que posúe dúas linguas. Quizáis porque a normalidade do uso do galego e do castelán non permite a un neno percatarse de tal riqueza. Sen embargo, co tempo, coa madurez, mesmo coa formación, asimilas algo que ata ese momento non asumes por ser unha situación cotiá en Galicia e é que ter a posibilidade de medrar coñecendo dous idiomas é un luxo que dota ao noso país dunha gran riqueza cultural. Temos literatura escrita en galego e en castelán, música en galego e en castelán, teatro en galego e en castelán, en suma, unha cultura bilingüe e unha capacidade de entender e comunicarnos tamén bilingüe.

Calquera que se deteña nun recuncho de Galicia, por pequeno que sexa, xa se trate dunha cafetería, dunha rúa, dun parque ou dunha tenda, e se pare a escoitar as voces do seu arredor, daráse conta de que a xente se comunica en galego e tamén en castelán. Tamén verá cómo unha mesma persoa se pode expresar nas dúas linguas en calquera situación e cómo hai xente que se dirixe aos seus interlocutores en castelán e estes lles responden en galego, e viceversa, sen que isto repercuta en ningún problema de comunicación. A coexistencia pacífica de dúas linguas oficiais en Galicia ofrece esas posibilidades de expresión.

É innegable que galego e castelán conviven harmónicamente na nosa Comunidade e isto apórtanos unha vantaxe que non se dá noutras, xa que falamos a terceira lingua máis empregada a nivel mundial, o castelán, e outra que nos facilita a comunicación con portugueses e brasileños de todo o mundo, a propia de Galicia, o galego. Ante esta realidade, non podo máis que preguntarme por qué motivo algúns seguen empeñados en eclipsar esta harmonía idiomática.

É evidente que existen diferentes opinións sobre o uso das linguas en Galicia pero esas diferenzas non surxen polo feito de ser unha Comunidade con dúas linguas nin por problemas de entendemento dos cidadáns. Non. Existen discrepancias porque hai colectivos e algún que outro partido nesta terra que parecen ter intereses espúrios sobre a lingua que non obedecen precisamente aos intereses de Galicia nin aos dos cidadáns nin ao amor que din sentir pola lingua en cuestión.

Se así fose, non se atreverían a pretender que nunha Comunidade libre como é Galicia se impoña, a través da Administración, o uso dunha ou doutra lingua nas escolas.

Fraco favor lle fan aos galegos intentando privalos dun dereito irrenunciable que é o de expresarse na lingua que prefiran nun marco de liberdade e fraco favor lle fan tamén ás linguas, que para permanecer no tempo e no espazo deben promoverse pola vía do afecto e nunca da imposición.

Os tristes Séculos Escuros remataron fai moito tempo e as dictaduras lingüísticas tamén. A todos os que añoren eses tempos invítoos a que se paren e escoiten a Galicia, literalmente.



Antonio Rodríguez Miranda/ voceiro e vicesecretario do PPdG