Ola lector ,  benvido  |  entra  |  rexístrate agora  |  Axuda?

O Movemento polos Dereitos Civís solidarízase cos denunciados do Foro Social de Cangas

Written By Virgulino on 7/2/07 | 11:37

O MpDC denuncia o diferente baremo da xustiza polo cal adían os procesos xudiciais importantes (violación de bens públicos e incumprimento de leis ambientais, etc.) mentres actuan contra os activistas sociais

Vinteseis persoas están denunciadas por manifestarse en contra das obras dun porto deportivo en Cangas, seis das casi veñen de declarar recentemente imputadas por delitos de coacción. Os activistas sociais participaran das mobilizacións impulsadas polo Foro Social Cangas non se vende, parando no seu momento de forma pacífica o paso dos camións ás obras do porto deportivo do Salgueirón. O Foro foi creado en 2004 pola unión de distintas asociacións ecoloxistas, veciñais e políticas como contestación aos convenios urbanísticos de Aldán e Massó, consideradas polo Foro unha das “operacións especulativas mais grandes da historia de Galiza”.

O MpDC quer manifestar a súa solidariedade ante unha realidade tan frecuente como reiteradamente denunciada polo noso organismo: un novo caso de xudicialización dun conflito social no noso país. Ademáis, neste caso queremos salientar o diferente baremo da xustiza, xa que os procesos xudiciais máis importantes e relevantes socialmente, entre os que se atopa o incumprimento de leis ambientais e todas as denuncias apresentadas pola plataforma contra o porto deportivo, están a ser adiadas ou obviadas.

O MpDC manifesta, máis unha vez, que este tipo de procesos contra activistas sociais non axudan á resolución dos conflictos e si buscan anular a capacidade mobilizadora da sociedade á vez que se logra un retroceso nos dereitos e liberdades.
Seguir lendo

O Movemento polos Dereitos Civís reúnese coa Conselleira de Vivenda

Written By Virgulino on 6/2/07 | 13:28

O MpDC reclama das administracións que cumpran co seu mandato e garantan o dereito á vivenda, especialmente en torno ao problema do endebedamento hipotecario

Apresentaronselle a Teresa Táboas os Informes dos últimos anos editados polo MpDC e un adianto do Informe 2006



O MpDC mantivo unha reunión esta mañá con Teresa Táboas, conselleira de Vivenda, na que lle expuso a preocupación desta asociación polos enormes e evidentes problemas na distribución e no acceso á vivenda.O MpDC aproveitou para apresentar os informes que edita anualmente sobre a situación dos dereitos en Galiza e un adianto do Informe 2006, que está a ponto de ser publicado e no cal tamén se contempla, como é habitual, este dereito. O MpDC salienta a boa receptividade mostrada pola Conselleira de Vivenda ante as súas propostas.

O MpDC reclamou medidas concretas da administración ante o coñecido problema do endebedamento para acceder a unha vivenda, única vía de acceso da maioría da poboación a unha vivenda e que supón unha exclusión por motivos económicos dun dereito fundamental como é a vivenda digna, nun contexto ademáis no que o aumento do prezo é imparábel até o de agora. Como alguns dados elocuentes, o MpDC lembra que mentras non se paran de construir novas viviendas en Galiza, o número de vivendas baleiras ascende a 229.360, o que supón unha de cada cinco do noso país, case o 18% do total.

Na xuntanza lembrouse que o dereito á vivenda aparece claramente enunciado en diversos textos legais, mesmo no artigo 47 da Constitución, xa que “todos os cidadáns teñen dereito a disfrutar dunha vivenda digna e acaida” e que mesmo se afirma “os poderes públicos promoverán as condicións necesarias para facer efectivo este dereito” e mesmo “impedir a especulación”. Esta claridade expositiva legal contrasta coa realidade que se desenvolveu a través das políticas públicas de vivenda dos diferentes entes públicos. Continúan a ser “os poderes públicos” (nomeadamente as Comunidades Autónomas xa que están transferidas as competencias sobre ordenación do territorio, urbanismo e vivenda) os suxeitos obrigados por este artigo.


O MpDC defende que as administracións deben cumprir con cinco mandatos claros: 1º) Dereito á vivenda digna e acaida, 2º) Promover as condicións necesarias e establecer normas para facer efectivo o dereito á vivenda 3ª) Regular a utilización do solo de acordo co interese xeral. 4º) Impedir a especulación e 5ª) Garantir a participación da comunidade nas plusvalías xeradas pola acción urbanística dos entes públicos. Para o cumprimento destes mandatos, pártese de que toda a propiedade está delimitada pola súa función social e que toda a riqueza, sexa cal fora a súa titularidade, está subordinada ao interese xeral. Existen poucas excusas legais e/ou constitucionais para non desenvolver políticas de vivenda ambiciosas que dean verdadeiros dereitos.
Seguir lendo

Un estudio sobre a situación xurídica do galego no El Bierzo e o Eo-Navia gaña o certamen sobre Dereitos Civís en Galiza

Seguir lendo

Premian un estudo sobre a situación xurídica do galego no Bierzo e no Eo-Navia

Seguir lendo

Un integrante de Fala Ceibe gaña un premio sobre dereitos civís

Seguir lendo

El Rectorado cede y abrirá Filosofía por las noches

Written By Virgulino on 2/2/07 | 22:31

Seguir lendo

"Dereitos lingüísticos na faixa oriental", gañador do Certame "Dereitos Civís en Galiza"

Un traballo de Carlos Bello Stout sobre os dereitos lingüísticos dos galegofalantes residentes fóra da Comunidade Autónoma gaña o certame, que ten como premio o importe da súa matrícula universitaria
O MpDC tamén publicará o traballo de Tamara Guirao Espiñeira sobre “A protección de datos en Galiza: a deslocalización do telemarketing”


O xurado concedeu o premio do certame “Dereitos Civís en Galiza” ao traballo de Carlos Bello Stout “Dereitos Lingüísticos na Faixa Oriental”, que podedes descargar en PDF. Tal e como expón o autor, o traballo é “unha análise do status quo dos dereitos fundamentais en materia lingüística dos cidadáns galegofalantes que, por acaso, naceron nun lugar ás veces chamado exterior”.

O xurado valorou o interés e relevancia do tema, a calidade científico-técnica e a coherencia interna, a corrección e claridade da exposición e a utilidade que poden ter as propostas formuladas na práctica administrativa. Por petición do xurado e ante a calidade do traballo o Movemento tamén publicará o traballo de Tamara Guirao Espiñeira sobre “A protección de datos en Galiza: a deslocalización do telemarketing”, que tamén podedes descargar aquí.

O traballo comeza cunha análise da historia dos territorios (nomeadamente coa demarcación provincial de 1833, as iniciativas de modificación no 36 ou a criazón das actuais Comunidades Autónomas) e cunha aproximación sociolingüística que xa dá lugar á exposición do marco legal dos dereitos sociolingüísticos, a nível estatal-constitucional, continental (Carta Europea das Linguas Rexionais e Minoritarias) e universal (Declaración de Dereitos Lingüísticos).

O autor salienta o desigual desenvolvemento normativo dos dereitos lingüísticos nas distintas administracións. En síntese, nos territorios baixo administración asturiana atopamos cun paradoxo que deu lugar a múltiples polémicas, xa que unha modalidade lingüística con moi notábeis carencias dedícase a tutelar unha lengua tamén minorizada, mentres que nos castellano-leoneses úsase unha fórmula aberta e declarativa de protección da lingua galega que non implica a súa oficialización plena, se ben permitiu o ensino do galego de xeito optativo, nun número crecente de estudantes. Tamén a nivel local se produciron tentativas de protección do patrimonio lingüístico, así como outras iniciativas xa sen trascendencia xurídica.

O autor analisa tamén as tímidas medidas iniciadas desde a Comunidade Autónoma Galega e a Real Academia Galega (que é unha academia do idioma e non da CAG simplesmente, como acertadamente se matiza) para concluír que hai unha ausencia de vontade política evidente en intensificar esta liña de actuación. Por último, faise unha comparación de problemáticas paralelas noutros lugares do estado.

Nas conclusións, o autor desbota as opcións máis acaídas nun plano teórico (división do Estado en áreas cunha única lingua oficial, reunificación nun ente único galego, etc…) para se centrar na defensa das que considera máis viábeis, como a defensa do galego na reforma do Estatuto de Autonomía de Castilla-León e a mención específica de lingua protexida no texto asturiano ou a instauración dun Estatuto comarcal semellante ao berciano. O realmente sorprendente é que as medidas máis úteis para o autor xa están escritas (mais nunca aplicadas) no Plano de Normalización Lingüística aprobado pola C.A.G.


Carlos Bello Stout é licenciado en dereito pola Universidade de Santiago coas especialidades de dereito público e dereito privado. Na actualidade cursa na USC un posgrao en dereito tributario e o segundo ciclo da licenciatura en ciencias políticas e da administración.

Por outro lado, queremos salientar que por petición do xurado e ante a calidade do traballo tamén se publicará no informe o traballo de Tamara Guirao Espiñeira sobre “A protección de datos en Galiza: a deslocalización do telemarketing”. O traballo parte dun dos problemas emblemáticos xerados pola globalización neoliberal, a deslocalización, e as repercusións que ten nos nosos datos cando se produce no telemarketing , cunha situación de fundo marcada por unha situación laboral precaria e o descoñecemento dos dereitos dos usuarios da telefonía.

Recollido en:

Diario do Bierzo

Diario de León

Vieiros
Seguir lendo

O Movemento polos Dereitos Civís alerta ante a posíbel instalación de vídeocámaras na USC

Written By Virgulino on 1/2/07 | 11:57

O MpDC advirte dos perigos para os dereitos e liberdades, das garantías legais coas que debe cumprir e da escasa utilidade dun sistema que non resolveu un só ilícito legal na cidade de Compostela, onde xa están instaladas

O MpDC remitirá un dossier para advertir á USC da legalidade que debe cumprir se se confirma o proxecto



Segundo diversas fontes lle confirmaron ao Movemento polos dereitos civís, a USC está a estudar a instalación dun sistema de videovixilancia na Universidade. Diversas cidades e vilas de Galiza xa optaron por colocar cámaras de videovixilancia ou estudar a súa instalación para en lugares moi concorridos, como medida de “seguridade” adicional ás funcións dos Corpos de Seguridade, sen que se teña constancia da resolución dun só ilícito legal pola utilización das cámaras.


Desde o MpDC posicionámonos en contra desta medida e reiteramos as nosas críticas en tes aspectos fundamentais: os dereitos, a legalidade, e a utilidade.

En relación aos dereitos, tense amosado que son unha clara intromisión no dereito á intimidade e á propia imaxe; mesmo na Lei Orgánica que regula a utilización de videocámaras (4/1997) aparece recoñecido que o seu uso en lugares públicos debe estar presidido polo principio de proporcionalidade e de intervención mínima, porque debe primar sempre o dereito ao honor, á intimidade e á propia imaxe das persoas, que só cederá ante un beneficio de tal entidade que estos dereitos deban ser suspendidos.

En relación á legalidade, o MpDC tamén ten insistido en aproveitar as garantías que aparecen recollidas na legalidade vixente, en base a dúas premisas fundamentais: acreditar os permisos pertinentes para a instalación e posteriormente a renovación dos permisos de grabación, e tamén garantir que se utilizan exclusivamente para os fins cos que foron instaladas. En caso de que a USC manifeste a súa intención de seguir adiante coas videocámaras, o MpDC remitiralle previamente un completo dossier informativo para garantir que cumpre integramente coa legalidade.


O MpDC ten denunciado en innumerábeis ocasións as irregularidades percibidas no emprego das cámaras de videovixiancia situadas no casco vello de Compostela -que non contan con licencia da Comisión de Videovixiancia- nun longo proceso no que se chegou a admitir un recurso contra a inadmisión para a retirada de cámaras de videovixilancia na zona vella de Santiago de Compostela. Do mesmo xeito, tamén o concello d’A Coruña chegou a recoñecer que incumprira a normativa sobre colocación de vídeocámaras en dous casos, nun deles mesmo despois de ter investido xa 50.000 euros. Ademáis hai que sembrar que o Concello xa afirmara noutra ocasión que contara con permisos para vixiar o entorno da Praza do Humor e de María Pita cando en realidade só dispuña de permisos para o control de fachdadas de edificios públicos. Por último, os concellos de Lugo e Boiro desistiron desta intención despois das advertencias do MpDC.

Por último, en canto á utilidade, lembramos que as videocámaras se teñen revelado, unha e outra vez, como inúteis nas funcións que pretenden cumplir; legalmente só se poden instalar para unha “situación concreta” que implique o mantemento da seguridade cidadá, factores que non consideramos xustificados na USC. Pola contra, existen exemplos na utilización destas videocámaras para funcións para as que non están autorizadas; así recentemente tramitouse unha denuncia ante a Agencia Española de Protección de Datos contra a Policía Local de Ribeira pola exhibición nos medios de comunicación dunha imaxe de dúas persoas mentres pelexaban.

Por todos estos motivos, o MpDC solicita que a USC recapacite sobre a función que cumpren estes dispositivos e analice se cumprirían a súa función teórica.
Seguir lendo

Mapa de cámaras na Galiza


Ver Cámaras de Galiza en un mapa más grande

Hemeroteca

Estadística

Buscar neste blog